anlaqlı

anlaqlı
прил.
1. сознательный, сообразительный, рассудительный. Anlaqlı adam сознательный человек, anlaqlı hərəkət сознательное действие
2. юрид. вменяемый (действующий сознательно и отвечающий за свои поступки). Anlaqlı şəxs вменяемое лицо, anlaqlı saymaq kimi признать вменяемым кого

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "anlaqlı" в других словарях:

  • anlaqlı — sif. Düşüncəli, qanacaqlı, mərifətli, dərrakəli. Anlaqlı adam. Anlaqlı uşaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fəhim — ə. anlaqlı, dərrakəli, zəkalı, zirək …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • büləndbinis — f. çox anlaqlı, geniş dünyagörüşünə malik olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fəhmidə — ə. və f. anlaqlı, düşüncəli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sahibdil — ə. və f. bəsirət sahibi, uzaqgörən; düşüncəli, anlaqlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • arif — sif. <ər.> Bilən, qanan, başa düşən, anlaqlı, mərifətli. Arif adam. – Dünyada bir şey var ki, hər bir arif adam ondan gərək xəbərdar olsun. C. M.. Üstü unlu olan hər arif qoca; Öz ürək sözünü deyər doyunca. S. V.. // İs. mənasında. Harda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşüncəli — sif. 1. Düşüncəsi olan, ağıllı, şüurlu, anlaqlı, qanacaqlı, dərrakəli, mərifətli, fərasətli. Düşüncəli uşaq. – . . Sizin Qətibə ilə olan rəftarınız düşüncəli bir hökmdarın rəftarı deyildi. M. S. O.. Alnı düşüncəli, qolları sarqıq, Yetim… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dərrakəli — sif. Dərrakəsi olan; ağıllı, düşüncəli, anlaqlı. O oğlan yaşda səndən kiçikdir, amma qat qat dərrakəlidir. S. Rəh …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fəhmli — sif. Anlaqlı, idraklı, dərrakəli. Fəhmli adam. – <Ərknaz:> Ramiz çox qeyrətli, fərasətli uşaqdır. Çox qanacaqlı, mərifətli, fəhmli, qabiliyyətli uşaqdır. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qanacaqlı — sif. Qanacağı olan, mərifətli, şüurlu, düşüncəli, anlaqlı; ədəbli, nəzakətli. Qanacaqlı adam. Qanacaqlı uşaq. – Bir də, dedim, Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayır. M. C.. Kərim kəndin hünərli, yetkin bir gənci, mahir bir ovçusu, qanacaqlı bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şüurlu — sif. Şüuru olan, anlaqlı, dərrakəli, düşüncəli, fəhmli, qanacaqlı. Şüurlu tələbə. Şüurlu uşaq. – <Süleyman:> Xeyr, bəy, Əsgər çox gözəl oğlandır, çox ağıllı, yaraşıqlı və çox da şüurlu oğlandır. Ü. H.. // Şüurun inkişafı ilə, şüurla bağlı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»